لقاء پروردگار

«إِنَّ الَّذِينَ لَا يَرْجُونَ لِقَاءَنَا وَ رَضُواْ بِالحْيَوةِ الدُّنْيَا وَ اطْمَأَنُّواْ بهَا وَ الَّذِينَ هُمْ عَنْ ءَايَاتِنَا غَافِلُون‏، أُوْلَئكَ مَأْوَئهُمُ النَّارُ بِمَا كَانُواْ يَكْسِبُونَ. (یونس/7 و 8)

آن­ها که امید و ایمان به ملاقات ما (در قیامت) ندارند و به زندگی دنیا خشنود شدند و بر آن تکیه کردند و آن‌ها که از آیات ما غافلند همه جایگاهشان آتش است، به خاطر کارهایی که انجام می‌دادند!

لقاء پروردگار مراتب و معانی وسیعی دارد. اگر بگوییم ما به ملاقات شخصی یا بزرگی رفته­ایم معنایش این است که او را دیده­ایم و چهره و وجه او را نظاره کرده­ایم. در دعای ندبه از خدای تعالی می­پرسیم: «اَیْنَ وَجهُ اللهِ الَّذِی اِلَیْهِ یَتَوَجَّهُ اْلاَولِیاءُ»: آن وجه خدا که اولیاء خدا به او توجّه دارند، کجاست؟ بنابراین "وجه پروردگار" امام عصر ارواحنا له فداه است. چون هر کسی بیشتر از هر چیز با وجه و صورت خودش شناخته می­شود. ممکن است علائم و نشانه­های دیگر و کوچکتری هم برای شناختش وجود داشته باشد ولی بزرگترین چیزی که هر شخصی را به دیگران می­شناساند، وجه و صورت اوست. امام عصر علیه­السلام وجه الله است، یعنی اصلی­ترین و بزرگترین نشانه شناخت خداست که با او خدا معرفی می­شود(بنا عرف الله).

پس اگر امام عصر روحی فداه، وجه الله است، دیدن آن حضرت(با هر معنایی که متوجه می­شویم) دیدن وجه الله و ملاقات با پروردگار است. اولیاء خدا که همان اولیاء امام زمانند، دائم متوجه وجه الله هستند و خدا را ملاقات می­کنند چون می فرماید: یَتَوَجَّهُ اْلاَولِیاءُ(یتوجه، فعل مضارع است و دلالت بر استمرار توجه دارد).

 ولی ما با این پرسش(اَیْن وَجهُ اللهِ)، داریم دنبال وجه الله می­گردیم و از خدا می­خواهیم که وجه خودش یعنی امام زمان (عج) را برای ما ظاهر سازد. بنابراین لقاء پروردگار در دنیا با ظاهر شدن وجه الله از پشت پرده و حجاب غیبت، یعنی با ظهور حضرت ولی عصر(عج) محقق می­شود.

مکرر در آیات شریفه، وعده ملاقات پروردگار در روز قیامت داده شده (تَحِيَّتُهُمْ يَوْمَ يَلْقَوْنَهُ سَلَامٌ (احزاب/44)، فَذُوقُوا بِمَا نَسِيتُمْ لِقَاء يَوْمِكُمْ هَذَا(سجده/14) و...) تا جایی که یکی از اسماء روز قیامت، "یوم لقاء الله" شده است. از طرفی "قیامت صغری" یعنی قیامتی که قبل از قیامت کبری در این دنیا واقع خواهد شد، همان ظهور حضرت ولی عصر (عج) است و آن چه در قیامت کبری اتفاق می­افتد، در مقیاس کوچک­ترش در قیامت صغری هم اتفاق خواهد افتاد لذا روز ظهور حضرت ولی عصر روحی فداه برای ما روز برداشته شدن حجاب از چهره و وجه خدا و روز ملاقات با پروردگار است چون همان طور که عالم دنیا عالم حجاب و عالم قیامت عالم ملاقات خدا و کشف حقایق است، دوران غیبت هم دوران حجاب و دوران ظهور، دوران ملاقات خدا و کشف حقایق است : لَقَدْ كُنْتَ فِی غَفْلَة مِنْ هذا فَكَشَفْنا عَنْكَ غِطاءَكَ فَبَصَرُكَ الْیَوْمَ حَدِیدٌ([به انسان خطاب مى‏شود:] تو از این واقعه [ظهور حجت خدا‏] غافل بودى و ما پرده را از چشم تو كنار زدیم‏، و امروز چشمت كاملاً تیزبین است(و حقایق را می­بیند)‏(ق/22)

با این توضیح می­توان از آیات صدر بحث(یونس/7 و 8) چنین برداشت کرد:« إِنَّ الَّذِينَ لَا يَرْجُونَ لِقَاءَنَا: کسانی که امیدی(یا ایمانی) به ظهور حضرت ولی عصر ندارند وَ رَضُواْ بِالحْيَوةِ الدُّنْيَا: و به این زندگی (با همین شرایط و سختی­های دوران غیبت) راضی شده­اند، و حتی اتکا و اطمینان به این زندگی(در شرایط صعب و سخت) پیدا کرده­اند ( و به واسطه عادی شدن این شرایط خود را در آرامش می­بینند)، وَ الَّذِينَ هُمْ عَنْ ءَايَاتِنَا غَافِلُون‏» و این­ها که از نشانه­های ما(که بزرگ­ترینش امام زمان است) غافلند، أُوْلَئكَ مَأْوَئهُمُ النَّارُ بِمَا كَانُواْ يَكْسِبُونَ: این­ها جایگاهشان آتشی است که به واسطه کردار خودشان کسب کرده­اند(پس حق این­هاست که در این آتش­ها و گرفتاری­های دوران غیبت که نتیجه بی ایمانی و رضایت و اتکای به این دنیای آلوده و نتیجه غفلت­شان است بسوزند.»

بنابراین اگر بخواهیم سریع­تر به قیامت صغری و روز ظهور حضرت بقیةالله ارواحنا فداه برسیم باید این بیراهه یا راه کجی را که رفته ایم برگردیم یعنی از این دنیای(بدون او) که ما را راضی و مطمئن کرده، رو برگردانیم و به وجود مقدسش متذکر شویم تا بتوانیم"وجه الله" را که در همه عالم ظاهر است ولی در نظر ما محجوب، ببینیم که می فرماید: « ... فَأَيْنَما تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّه‏ ــ و به هر سو رو كنيد، وجه الله آنجاست‏» (بقرة:115)« قَالَ- فَأَيْنَما تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّهِ- هُو بَقِيَّةُ اللَّهِ يَعْنِي الْمَهْدِيَّ يَأْتِي عِنْدَ انْقِضَاءِ هَذِهِ النَّظِرَةِ فَيَمْلَأُ الْأَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلًا كَمَا مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْرا ـــ خداوند فرمود: « فَأَيْنَما تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّهِ » او (وجه الله) بقیّة الله یعنی مهدی است که در پایان این نگره می آید و زمین را پر از قسط و عدل می کند همان گونه که پر از ظلم و جور شده است». (الإحتجاج ،ج‏1،ص252 )