عین الحیاة

1-   پيامبر صلی الله علیه و آله در شب معراج، ابلیس  را ديد كه در آن جا (قم) نشسته و سر به زانو نهاده است، پس فرمود: "قم، يا ملعون؛ اي ملعون، برخيز". از آن به بعد سرزمين قم را ـ كه به "ارض جبل" مشهور بود ـ‌ قم ناميدند.

2-   امام هادی (ع): «انما سمی قم به لانه لما وصلت السفینة الیه فی طوفان نوح (ع) قامت... و هو قطعة من بیت المقدس.»

علت نامگذاری قم به «قم » این است که وقتی در طوفان نوح،کشتی به آنجا رسید ایستاد... و آن محل،قطعه ای از بیت المقدس است.

3-   ابوصلت هروی می گوید:نزد حضرت رضا (ع) بودم که گروهی از اهل قم خدمت امام رسیده سلام کردند و حضرت پس از جواب سلام، آنان را نزد خود خواند و فرمود:

«مرحبا بکم و اهلا فانتم شیعتنا فسیاتی علیکم یوم تزورون فیه تربتی بطوس.»

خوش آمدید،شما شیعیان حقیقی ما هستید. به زودی روزی فرا می رسد که آرامگاه من را در طوس زیارت می کنید.

4-    امام موسی بن جعفر (ع):«قُمْ عُشِّ آل محمّد وَ مأوَى شيعَتِهِمْ و... يَدْفَعُ اللّهُ عنهم شر الأعادى وَ كُلُّ سوء»

قم خانه آل محمد(ص) و جايگاه پيروان آنان است. خداوند شر دشمنان را از شهر قم كوتاه و دفع مى‌كند و هر بدى را از آن دور مى‌سازد.(بحارالانوار ،ج60،ص218)

5-   امام صادق (ع):«ان الله... احتج ببلدة- قم علی سایر البلاد و باهلها علی جمیع اهل المشرق و المغرب من الجن و الانس و لم یدع الله قم و اهله مستضعفا بل وفقهم و ایدهم.»

خداوند شهر قم را حجت بر سائر سرزمینها قرار داد و به وسیله مردم قم بر تمام اهل مشرق و مغرب از جن و انس حجت تمام کرد.خداوند قم و اهل آن را مستضعف نخوانده است بلکه ایشان را موفق و تایید نموده است.

6-   قال الصادق علیه السلام: «تَكُونُ بَلْدَةُ قُمْ وَأهْلُها حُجَّة علىَ الخلايِق...»

 قم و مردم قم الگو و حجت بر جهانيان مى‌شوند(سفينة البحار، ج 2، ص445)

7-   امام على (ع ):«سلام الله على اهل قم و رحمة الله على اهل قم ... هم اهل ركوع و خشوع و سجود و قیام و صیام . هم الفقهاء العلماء الفهماء. هم اهل الدین والولایه و حسن العباده صلوات الله علیهم و. رحمة الله و بركاته».(سفینة البحار، ج2 ، ص 446)

 سلام و رحمت خدا بر مردم قم ... آنان اهل ركوع و سجود و خشوع و نماز و روزه اند. آنان فقیهان ، عالمان ، و هوشمندانند. آنان دیندار و دوستدار خاندان پیامبر(ص) و اهل عبادتهاى شایسته اند. درود خدا و رحمت و بركات او بر آنان باد.

8-   قال الصادق علیه السلام: سلام الله على قم يستسقى الله بلادهم الغيث و ينزل الله عليهم البركات و يبدل الله سيأتهم حسنات، هم اهل ركوع و سجود و قيام و قعود، هم الفقهاء العلماء، اهل الدرايه والروايه و حسن العباده.

سلام بر مردم قم، خداوند شهرهاى آنان را با باران سيراب مى‌كند، بركت‌ها را بر آنان نازل مى‌كند، و بدي‌هاى آنان را به خوبى تبديل مى‌كند، آن‌ها اهل ركوع و سجود و قيام و قعود هستند. آنان فقيه و دانشمند هستند. آنان اهل درك حقايق و روايت و عبادت نيكو هستند(بحارالانوار،ج60،ص217)

9-   عن عفان البصرى عن ابى عبدالله علیه السلام قال لى: اتدرى لم سمى قم؟ قلت: الله و رسوله و انت اعلم قال: انما سمى قم لان اهله يجمعمون مع قائم آل محمد صلوات الله عليه و يقومون معه و يستقيمون عليه و ينصرونه.

عفان بصرى مى گويد: امام صادق علیه السلام به من فرمود: مى‌دانى چرا قم ناميده شد؟ گفتم: خدا و پيامبرش و شما آگاه‌تريد. فرمودند: قم ناميده شد چون اهل آن با قائم آل محمد صلی الله علیه و آله همراه مى‌شوند و با او قيام مى‌كنند و او را يارى مى‌كنند و استوار خواهند بود. (بحارالانوار،ج60،ص216)            

۱۰- امام هادی (ع): «اهل قم و اهل آبة مغفور لهم لزیارتهم لجدی علی بن موسی الرضا (ع) بطوس.»

گناهان اهل قم و آوه بخشیده شده زیرا جدم حضرت امام رضا(ع) را در طوس زیارت می کنند.

۱۱-  امام صادق (ع):«انّ اهل قم مغفور لهم »

12- امام صادق (ع): «نعم الموضع قم للخائف الطائف »

قم برای آنکه از ترس از جایی به جای دیگر می رود،خوب مکانی است.

۱3-امام صادق(ع):«تربة قم مقدسة و اهلها منا و نحن منهم لا یریدهم جبار بسوء الا عُجّلت عقوبته نار جهنم!»

خاک قم،مقدس است. اهل آن از ما و ما از آنها هستیم. هیچ ستمگری قصد بدی نسبت به آنان نمی کند، مگر این که عذاب او-که همان آتش جهنم است-به زودی فرا می رسد.(بحارالانوار، ج 60،ص 218)

14- امام صادق (ع):«ما اراد احد بقم و اهله سوءا الا اذلّه الله و أبعده من رحمته »

کسی نسبت به قم قصد بد نمی کند، مگر این که خداوند او را خوار و از رحمتش دور می گرداند.(بحارالانوار، ج 57، صفحه 215)

15-قال الصادق علیه السلام: اذا اصابتكم بليه و اناء فعليكم بقم فانه مأوى الفاطمين.

زمانى كه رنج و زحمت و گرفتارى به شما روآورد، به قم روى آوريد، زيرا قم پناهگاه فاطميان و محل آسايش مؤمنان است.( بحارالانوار، ج60،ص215)

16-قال الصادق علیه السلام: «انّ المَلائِكَة لتَدْفَعُ البَلايا عَنْ قُمْ وَ اَهْلِهِ وَ ما قَصَدَهُ جَبّارٌ سوءالا اِلّا قَصَمَهُ قاصِمْ الجّبارين»

 فرشتگان خدا، همواره بلاها و خطرات را از قم و اهل آن برطرف مى‌سازند و هيچ ستمگرى، قصد نابودى قم را نمى‌كند مگر اين كه خداوند نابودش مى‌سازد.( منتخب الاثر، صفحه 443.)

 ۱7-امام صادق (ع):«ان الله اختار من جمیع البلاد، کوفة و قم و تفلیس.»

خداوند از میان تمام شهرها کوفه،قم و تفلیس را برگزید.

18-قال على ابن موسى الرضا علیه السلام: «لُولا القُميّونَ لَضاعَ الدّينُ وَلولا القُميُّونَ لَانْدَرَسَ الِدّينُ»؛

اگر اهل قم نباشند دين اسلام از بين مى‌رود و يا كهنه شده و فراموش مى‌شود.(سفينة البحار،ج2،ص446)

19-قال الصادق علیه السلام: «الا انَّ قُمْ حَرَمى وَ حَرَمَ ولْدى مِنْ بَعْدى»؛

بدانيد كه قم، حرم من و حرم فرزندان پس از من است.( تاريخ قم، صفحه 7)

20-امام صادق (ع): «ان لله حرما و هو مکة،الا ان لرسول الله حرما و هو المدینة،الا و ان لامیر المؤمنین حرما و هو الکوفة،الا و ان قم الکوفة الصغیرة.الا ان للجن ثمانی ابواب ثلاثة منها الی قم تقبض فیها امراة من ولدی اسمها فاطمة بنت موسی و تدخل بشفاعتها شیعتی الجنة باجمعهم.»

خداوند حرمی دارد و آن مکه است،آگاه باشید رسول خدا (ص) حرمی دارد و آن مدینه است، آگاه باشید امیر المؤمنین (ع) حرمی دارد و آن کوفه است. آگاه باشید که قم کوفه کوچک است. آگاه باشید که بهشت هشت در دارد که سه باب از آنها برای اهل قم است.بانویی از فرزندانم به نام فاطمه دختر موسی (ع) در آنجا وفات می نماید و با شفاعت او تمام شیعیانم وارد بهشت می شوند.  

21- امام رضا (ع):«للجنة ثمانیة ابواب فثلاثة منها لاهل قم فطوبی لهم ثم طوبی لهم.»

بهشت هشت در دارد که سه تای آنها برای اهل قم است. خوشا به حال آنها، خوشا به حال آنها.(سفينة البحار، ج 2، ص 445)

22-صفوان بن یحیی می گوید: روزی در خدمت امام هادی(ع) بودم که سخن از قم و اهل آن و تمایل آنها به حضرت مهدی (ع) به میان آمد. حضرت برای آنان طلب رحمت نموده فرمود:

«رضی الله عنهم. ثم قال: ان للجنة ثمانیة ابواب و واحد منها لاهل قم و هم خیار شیعتنا من بین سائر البلاد.خمر الله تعالی ولایتنا فی طینتهم.»

خداوند از آنان راضی باشد. بهشت هشت در دارد و یک در،مخصوص اهل قم است. آنان از میان تمام سرزمینها بهترین شیعیان ما هستند. خداوند محبت ما را در ذات آنها قرار داده است.

23- امام جواد (ع): در نامه ای خطاب به علی بن مهزیار اهوازی چنین مرقوم فرمود:

«قد فهمت ما ذکرت من امر القمیین خلصهم الله و فرج عنهم و سررتنی بما ذکرت من ذلک و...»

آنچه درباره قمی ها- خداوند آنها را خالص گرداند و بر ایشان گشایش قرار دهد- یادآور شدی، متوجه شدم و با آنچه ذکر کردی، شادمانم ساختی و...

24-از قول گروهی از اهالی ری چنین روایت شده:

«انهم دخلوا علی ابی عبد الله و قالوا:نحن من اهل الری. فقال، مرحبا باخواننا من اهل قم. فقالوا: نحن من اهل الری. فاعاد الکلام قالوا ذلک مرارا و اجابهم بمثل ما اجاب به اولا.فقال:ان الله حرما و هو مکة و ان للرسول (ص) حرما و هو المدینة و ان لامیر المؤمنین (ص) حرما و هو الکوفة و ان لنا حرما و هو بلدة قم و ستدفن فیها امراة من اولادی تسمی فاطمة فمن زارها وجبت له الجنة.»

گروهی از اهل ری بر امام صادق (ع) وارد شدند و عرض کردند:ما اهل ری هستیم.حضرت فرمود:برادران ما از قم خوش آمدند.دوباره گفتند:ما اهل ری هستیم. باز حضرت مانند اول پاسخ داد. آنان چند بار همان جمله را تکرار کردند و حضرت نیز مانند اول پاسخ فرمود. حضرت ادامه داد: خداوند حرمی دارد و آن مکه است. پیامبر (ص) حرمی دارد و آن مدینه است. امیر المؤمنین (ع) نیز حرمی دارد که کوفه است و برای ما نیز حرمی است و آن شهر قم است.

به زودی بانویی از اولاد من به نام فاطمه در آن دفن می گردد که هر کس او را زیارت نماید بهشت بر او واجب خواهد شد.

25- امام صادق (ع ):ستخلو الکوفه من المؤمنین و یأزر عنها العلم كما تأزر الحیة فى حجرها، ثم یظهر العلم ببلدة یقال لها قم ، و تصیر معدنا للعلم والفضل حتى لایبقى فى الارض مستضعف فى الدیم حتى المخدرات فى الحجال ، و ذلك عند قرب ظهور قائمنا،... ففیض العلم منه الى سائر البلاد فى المشرق و المغرب ، فیتم حجه الله على الخلق حتى لا یبقى احد على الارض لم یبلغ الیه الدین و العلم ، ثم یظهر القائم (عج)

در آینده اى نه چندان دور، مؤمنى در كوفه (نجف ) نمى ماند و علم خود را از آنجا- چنان که مار كه سوراخ خود رود- جمع مى كند و دور مى شود. سپس دانش در شهر قم آشكار مى گردد، و آن شهر كانون علم و فضل مى شود بگونه اى كه نا آگاهى در دین باقى نمى ماند، حتى زنان خانه دار به دانش دین دست مى یابند. و این امور در نزدیكیهاى ظهور قائم ما(ع) صورت مى گیرد... از این شهر، دانش به دیگر آبادیهاى جهان در غرب و شرق ، سرازیر مى گردد و(در پرتو توانایى ) حجت خدا بر خلق تمام مى شود، بدانگونه كه كسى نمى ماند كه دین و دانش به او نرسیده باشد و سپس قائم (ع ) ظهور مى كند.

26-امام کاظم (ع):«رجل من اهل قم یدعو الناس الی الحق. یجتمع معه قوم کزبر الحدید لا تزلهم الریاح العواصف و لا یملون من الحرب و لا یجنبون و علی الله یتوکلون و العاقبة للمتقین.»