فرمایشات استاد:

پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله وقتی به معراج رفت، هر جا خدا با او صحبت می کرد، تُن صدا، صدای علی بن ابیطالب (ع) بود. چون هم من علی را دوست دارم و هم تو علی را دوست داری پس با این تُن صدا با تو صحبت می کنم.

اگر شما می خواهید با خدا دوست شوید و محبت پیدا کنید، چشمتان باید چشم خدا بشود، دستتان باید دست خدا بشود یعنی اگر محبت به خدا داشته باشید این جوری می شوید.

دست خدا به طرف ظلم دراز نمی شود، دست تو هم نباید دراز بشود. چشم خدا گناه نمی کند، تو هم نباید شمت گناه کند و باید پاک باشد. معنای تزکیه ی نفس همین است که چشم و گوش و اعضاء و جوارح انسان پاک شود تا خدا اینها را استخدام کند.

وقتی زبان انسان معصیت کار و غیبت کننده و متلک گو و مردم آزار بود، این زبان دیگر زبان خدا نمی شود. وقتی زبان خدا نشد، اگر بهترین حرفها را بزند، تأثیری ندارد. پس زبان باید پاک باشد.

چشم وقتی چشم خدایی نشد، این چشم معصیت کار، آیات الهی را نمی بیند.

 قرآن می خواند ولی چیزی نمی فهمد. متـوجـه حقـایـق و حکـمـت قــرآن نیست. باید ما کاری بکنیم که با خدای تعالی در صفات و اعمال یکی بشویم و با او در این جهت سنخیت پیدا کنیم که این فقط از راه محبت امکان پذیر است. ولو در بین شما یک نفر، دو نفر، ده نفر اینطور شوند، واقعاً ارزش این را دارد که انسان سالها روی صدها هزار نفر زحمت بکشد تا ده نفر اینطوری شوند. چون همه ی ارزش خلقت بشر به همین ده نفر است که می گویند:

خدایا! هر چه تو می خواهی!

 تسلیما لأمرک، رضاً برضائک لا معبود سواک